Վենետիկը ափիս մեջ...

Մոտենում է հրաշալի օրվա հրաշալի ավարտը... մի ավարտ, որ բոլոր մյուս ավարտների նման մի այլ ավելի հրաշալի բանի սկիզբ է գուցե... հա... քանի որ այսօրվա համերգից հետո, կյանքը ուրիշ գույներով ու ձայներով է ընկալվում... այսօրվանից Իտալիան սովորական երազանք չէ, որին մոտենալու ամեն քայլս այնքան դժվարությամբ էր արվում... իսկ այսօր... ասես գովազդի բանանի կեղևի նման մի բան լիներ... հոպ.. ու մի հրաշք... գնում ենք համերգ... ոչ գիտենք` ինչ համերգ է.. ոչ գիտենք` ինչ կա ծրագրում.... ու առաջին տաք հոսանքը գալիս է մեծ էկրանից` Իտալիաս... քարտեզը... հետո ինչ-որ 15 րոպեանոց տեսահոլովակ... ինչ տեսահոլովաաաաակ... հրաաաշք... ու մեկ էլ` իտալախոս համերգ վարող... իտալացի իտալախոս... իիինչ սիրուն լեզու է~~~ ինչքան հպարտացա, որ համարյա կարող էի հասկանալ առանց թարգմանելու... հրաաաշք էէրրր... իսկ հետոոո.. հետո եկուս ու կես ժամ երաժշտություն.... <Վենետիկի մենակատարները> նվագախումբ... բայց դրա մասին եկեք չգրեմ... բառերս այնքաաաան քիչ կաող են թվալ... միայն սրտիս զարկերը, աչքերիս փայլը, հոգուս լիությունը կարող են խոսել... ու խոսել բառերիս փոխարեն.... ու ասել ավելին, քան բառերս կարող են ասել.... Վենետիկ, ես գալու եեեեեեեմ, Իտալիաաաա, քեզ սիում եեեեմ.... ու երջաաանիկ եմ, որ սիրում եմ~~ ու այսօրվանից երազնաքս արդեն իսկ ափիս մեջ է...
p.s.շնորհակալ եմ համերգի կազմակերպիչներից.. http://www.panarmenian.net/arm/culture/news/61081/%D5%8E%D5%A5%D5%B6%D5%A5%D5%BF%D5%AB%D5%AF%D5%AB_%D5%B4%D5%A5%D5%B6%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%BF%D5%A1%D6%80%D5%B6%D5%A5%D6%80_%D5%B6%D5%BE%D5%A1%D5%A3%D5%A1%D5%AD%D5%B8%D6%82%D5%B4%D5%A2%D5%A8_%D5%B4%D5%A5%D5%AF_%D5%B0%D5%A1%D5%B4%D5%A5%D6%80%D5%A3%D5%B8%D5%BE_%D5%B0%D5%A1%D5%B6%D5%A4%D5%A5%D5%BD_%D5%AF%D5%A3%D5%A1_%D4%B5%D6%80%D6%87%D5%A1%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B4

ու օգտվելով առիթից` հատուկ շնորհակալություն նաև իտալերենիս դասախոսին` Մ.
ՇԱՀԲԱԶՅԱՆին...