Գիտե?ք` ինչ գույն ունի հիաստափություն: Գիտե?ք` որ գույնն է գալիս սպանելու... կոտրելու ու խորտակելու իմ և ձեր երազանքները.... գիտե?ք` որ գույնն է մարդուն տանում իր հարազատների դողացող ձեռքերից կամ էլ տանը անհանգիստ այս ու այն կողմ անուղ հավատարիմ մի կենդանուց.... կարծում եք` գժվել եմ? կարծում եք հորինում եմ? չէ.. ամենևին... ես տեսել եմ այդ գույնը... ես հոգուս մեջ զգացել եմ այդ գույնի դառը համը ու գլուխ պպտեցնող անտանելի հոտը.. ես տեսել եմ այդ գույնը.. այդ մանուշակագույնը... չէ դա մանուշակիներիս գույնը չէ.. որոնք ծաղկում են սիրուց ու սեր են տալիս.. դա յասամանիս գույնը չէ, որ ջերմացնում է սառած հոգին... դա այն անմեղ մաուշակագույնը չէ.. հավատացե'ք.... դա ինչ որ դառը ու կոպիտ գույների խառնուրդ է.. կաույտի երանգով, մանուշակագույնի երանգով.. երբեմն ավելի խտացող մուգ մոխրագույնի կաթիլով.... ու դա այն լազուրը չէ, որ հագստացնում, բարձրացնում է վեեր.. այն մոխիրը չէ, որ մնում է խարույկից հետո` իբրև գեղեցկագույն հուշ... դա սարսափելի մանուշակագույնն է.... դառը.... կոպիտ... չոր... սառը... դա գալիս է կոտրելու ու փշուր-փշուր անելու ամեն գեղեցիկ բան.. հույս.. ջերմություն... ամեն կատարելություն ու ամեն ամեն ինչ... դա գալիս է ապացուցելու, որ մարդիկս անզոր ենք իր դեմ.. որ ինքն է իշխանը բոլորի ու բոլոր ժամանակների... ու նույնիսկ ամենահամառ մարդուն.. ամենահամառ երազանքին... կյանքից ամենամուր կառչած հույսներին... ու գալիս կախվում է հենց գլխիդ վրա... ու բոլոր կողմերից սեղմում է կոկորդդ... ու ոչինչ չի մինում անել, քան գետնի տակն անցնել.... ու չգիտես ինչում.. այդ մանուշակագույնը ամեն մարդու կյանքում մի որոշակի շրջան ունի... նա գիտի իր հստակ ժամանակաը, իր ժամն ու տեղը... նա գիտի` ինչպես ամենացավոտ տեղին դիպչել......... իսկ պատկերացնում եք, որ կամ բան, մի շատ փոքրիկ բան, որ այդ մանուշակագույնին հաղթում է.. դա լույսի շողն է.. արևի մի բարալիկ շերտը.. հույսի շողն է... այն հույսի, որ կաւողոցել է խաբել սատանային.. ու կարողացել է թաքնվել այդ մանուշակագույնիս... ու հենց այս մի շողն է, որ փրկում է հազարավոր մարդկանց կյանքեր... միլիոնավոր երզաքներ ու փշուրներից վեր է հառնեցնում, մոխրիներից նոր կրակ է բորբոքում.... շողա', արևս.. ճառագի'ր, լույս ի'մ հոգու.... մի թող ինձ, հավա'տ... մի թող որ տեսնեմ այդ մանուշակագույն հրեշին.... այլ մի շող տուր, որի ներքո դա կչքնա.. դրա սառնությունն ու դառնությունը կկորցնեն իրենց հատկությունները ու ես կտեսնեմ մի այլ մանուշակ.... :-)
Комментариев нет:
Отправить комментарий