Ես էնքան շատ եմ սիրում մեր դրոշը, որ մտածում էի նույնիսկ դրա մասին գևրելու կարիք չկա.. դա ակնհայտ է, դա պարզ է.. դա կասկածի տեղիք չի տալիս.. դա ուղղակի մարդու արյան մեր է.. ինչպես սերը ծնողների նկատմամաբ.. :) իսկ հիմա տեսնում եմ մի հոդված.. կարդում եմ.. ընդունում եմ դիտարկումներ.. ԲԱՅՑ.. համաձայն չեմ, որ չենք սիրում.. ավելի քան սիրում ենք.. պաշտում ենք.. ուղղակի կարծում ենք, թե դրա մասին պետք չէ աղաղակել :) 
ու որպես էս կարճլիկ տեքստիս վերջաբան ասեմ` ես պաշտում եմ մեր դրոշը ու բոլոր նրանց, ում հագուստի, աքսեսուարների, տան, մեքենայի կահավորանքի մեջ տեսնում եմ հայկական նեռագույնը.. սիրում եմ անձնագրիս եռագույն կարաթելը.. սիրում եմ եռագույնը` որպես լավագույն գույն ու որպես ուժեղագույն գույն :)
Комментариев нет:
Отправить комментарий